Verwijzing kaarten van de verandering (krimp) van de grens van Tigray (1855-2021)
De laatste 150 jaren waren niet zo best geweest voor Tigray. In deze periode waren de door de natuur als door de mens veroorzaakte rampen enorme. De laatse 150, internationale als interne oorlogen, droogte en honger, genocide, discriminatie en ethnische zuivering, politieke, sociale en economische problemen enz. niet weg geweest uit Tigray. Geen wonder het aantal inwonners stagneerde (niet groeide) voor de laatste 150 jaar. Ook de grens van Tigray krimpte van tijd tot tijd. Ook de grens van Tigray krimpte van tijd tot tijd.Een van de onderwerpen welke van belang kunnen zijn voor de onafhankelijkheid van Tigray is de grens van Tigray. De laatste 150 jaren is de grens van Tigray meerder malen veranderd. Welke gebied van Tigray wordt dan onafhankeijke? Hieronder leest u wanneer en welke grensen Tigray had. Daar naast leest u waarom de grens veranderde steed.
Meer over de veranderingen van de grens van Tigray, wanneer en welke grensen waren dat en waarom de grens steeds veranderde kunt u u lezen door hier onder te clicken. In die pagina kunt u ook zien kaarten van de veranderingen van de grens van Tigray. U kun de sidebar aan de rechterkant in die pagina clicken om naar de kaarten te kijken.
The changing boudaries of Tigray during the last 150 years
Ook de grens van Abyssenia (Ethiopie) heeft veranderingen gehad in dezelfde 150 jaren. Voord deze kunt u de volgende link klicken
The changing boudaries of Ethiopia during the last 150 years
De vraag is wat is de grens van de onafhankelijke Tigray?
Waarom veranderde de grens van Tigray en Ethiopie: Een korte 150 jaren geschiedenis.(1855-2021)
Abyssenia had vóór 1855 nooit een afgebakende grens gehad. Het had ook nooit een centrale regering tot 1855. De regio's van Abyssenia kenden al eeuwenlang zelfbestuur, met eigen lokale bestuurders en territoria die varieerden met de macht van de gouverneur. De hogere regeringen hadden de titels van Ras (prinsen). Er waren Ras's van Tigray, Gojam, Shewa, Agew en Wollo enz. Dergelijke gouverneurs worden Nigus (koning), wanneer zij regio of regio's besturen en belastingen vrijwillig of met geweld werden geïnd.
Zoals hierboven vermeld, was de naam Ethiopië niet bekend bij de Ethiopiërs tijdens de Zemene Mesafint (vóór 1855). Het was Atse Tewodros uit Kimant (regeerde 1855-1867) die er met kracht in slaagde om verschillende regio's te regeren onder de naam Abyssenia. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de toen verenigde Abyssenia.
Atse (keizer) Yohannes (regeerde 1867-1889) uit Tigray volgde Tewodros en werd keizer van Abyssenia. Hij had terecht de titel 'niguse negest' (koning der koningen) van Abessenië opgeëist, aangezien hij verschillende koningen onder zijn regering had. Yohannes vocht en verdedigde Abesenië tegen buitenlandse indringers (Egypte, Turkije, Italië, de Mahadisten enz.). Hij had de noordelijke grens, de Rode Zee, van Abessenië veiliggesteld. De regio Shewa vormde de zuidelijke grens van zijn regering. Atse Minilik (regeerde 1889-1913) uit Shewa die Abyssenia regeerde toen Atse Yohannes dood ging tijdens de gevecht met de Durbushes. Minilik had deals gesloten met de Europeanen om de grenzen van Abyssenia af te bakenen. In het noorden overhandigde hij de Rode Zee, inclusief het noorden van Tigray (nu Eritrea toen Bahre Negash), aan de Italianen. In het zuiden breidde hij het grondgebied van Abyssenia uit tot wat nu bekend staat als Ethiopië. Onder zijn heerschappij werd het grondgebied van Ethiopië veel groter dan Abessenië.
De heersende groepen van Shewa Amhara begonnen de naam Ethiopië te gebruiken in plaats van Abyssenia na de uitbreiding, gemaakt door keizer Minilik (1889-1913), naar het zuiden. Voor de zuidelijke volkeren behoorden niet met Abessenië. Zij hadden geen probleem om de nieuwe naam Ethiopië te accepteren die Minilik gebruikte. (klik zijbalk 1889-1913 voor de kaart)
De internationale gemeenschap gebruikte Abyssenia en Ethiopië als synoniemen tot het begin van de jaren '30, het jaar waarin Haileselasse de naam Abyssenia officieel afschafte.
Koningin Zewditu (dochter van Minilik) en Lij Eyassu (een neef) regeerden over Abyssenia (regeerde 1913-1931). met betrekking tot de grenzen was er onder hun heerschappij niets veranderd in Abessenië. Ze waren bezig met een machtsstrijd tegen Hailesellasse, die vroeger Ras Teferi heette.
Atse Haileselasee (regeerde 1931-1974) veranderde de naam Abyssenia officieel in Ethiopië in de vroege jaren '30. Hij verdeelde Ethiopië ook in 13 provincies. Daarmee nam hij afstand van de naam Abyssenia.
Later in de vroege jaren zestig maakte hij Eritrea de 14e provincie van Ethiopië.
Haileselasse verdeelde Ethiopië in 13 provincies zonder overleg met de bevolking. Het hele volk was eigendom van de keizer. Hij nam een deel van een gebied en gaf het aan een andere gouverneur die hij goedkeurde. Zo gaf Haileselasse in 1955 (1948 e.d.C.) Zuidelijke Raya van Tigray aan zijn zoon Asfawessen, die gouverneur van Wollo was. In 1956 schonk hij Welkait (West-Tigray) aan de zogenaamde Begemder provincie. Later, nadat Eritrea was verenigd met Ethiopië, nam hij het Aseb-gebied (kust van de Rode Zee) dat van Eritrea en een deel van Afar naar Wollo.
Kolonel Mengistu, militaire junta van Derg (1974-1991) probeerde Ethiopië te behouden zoals het is, maar dat mislukte. Eritrea werd onafhankelijk in 1991 (officieel 1993).
De heer Meles Zenawi (regeerde 1991-2012) uit Tigray, verdeelde Ethiopië in 9 regio's op basis van taal en etniciteit. In 1991, toen Meles de regio's creëerde, nam hij een deel van het westen van Tigray en de helft van het zuiden van Raya terug naar Tigray. Maar gaf een groot deel van Oost-Tigray (¾ van het gebied genaamd Enderta) aan de nieuw gecreëerde Afar-regio.
In 1991, heeft Meles Zenawi (die van 1991 tot 2012 het land regeerde) Ethiopie verdeeld in 9 regionale staten.
Tijdens Meles(vanaf 1991, de val van de communisten, (einde van de koude oorlog) en 2012, Tigray had relatievelijke vrede. het ging ook even goed met Ethiopie. Dat was te merken door de snellere economische groei van Ethiopie. Economische groei van dubbel digit vond plaats enkele jaren achter elkaar, tot de houdige leider Abiy Ahmed (in 2018) kwam aan de macht. De opvolger Meles, de heer Hailemariam, slaagde er niet in het land te regeren en droeg de macht in 2018 over aan de heer Abiy Ahmed.
De komst van Abiy (2018) en de problemen hij crieerde in Tigray
In 2018 is Abiy Ahmed een nieuwe leider van Ethiopie geworden. De machtsovergang was vredig. Maar het ging kort daarna mis met Ethiopie omdat Abiy politiek bevriendt werd met de Eritrese dictator, Esaya Afewerki. De vriendschap leek goed in het begin. Abiy kreeg zelfs Nobbel Prijs voor deze vriendschap. Maar dat was schijn bedricht. Een viandig Eyasas, die zijn land Eritrea 20 jaar met sancties van de Verenigde Naties (VN) leide, veranderde de vriendschap naar militaire alliantie van beide landen om Tigray kapot te krijgen. Beide hadden nog vrienden gemaakt van enkele landen in de regio, inclusief Somalie en Arabische landen als UAE, en Saudi Arabia.
De alliantie van deze viandige mensen kwam op de slechtset periode van Tigray. Graat hoeveelheid sprikhanen had had tot gevolg dat de boeren van Tigray (80% van de bevolking) veel te weinig oogst kregen. Daarnaast komt de corona-virus.
Voor Abiy en Esayas was deze periode het beste om Tigray aan te vallen. Dat deden zij wanneer de aandacht van de hele wereld gericht was aan de verkiezingen van Amerika (november 2020). Op eens waren er circa milioen gewapende mensen aan het vechten in Tigray. Daarnaast werden dronen van UAE grootschallige gebruikt.
Abiy en Esayas hebben grootschalige offensieve begonen om binnen enkele dagen Tigray uit te schakelen. Van hen Tigray moet terug naar primitieve leven van honderden jaren terug. Zij hebben alles verwoest in Tigray. Er weerd groot schalige genocide, ethnische zuivering door middel van verkrachingen en moord, verwoesting van de infrastructuur, industireen en fabrieken, overheidsinstellingen, scholen en universiteiten verwoest en geroofd, particulier bezitten afgepakt, milioenen vee gedood en ook mee genomen naar Amhara (Ethiopie) als naar Eritria. Niets is gespaard gebleven. Medische instellingen, (ziekenhuizen en klinieken), fabrieken en industrieen (farmaceotical en textiele fabrieken), gewassen verbrand, hooie gebrand zodat de boeren geen voer meer hebben voor de vee die nog gespaard waren.
Tigray mocht geen contacten hebben met de wereld. Alle diensten communicatie diensten (openbaarvervoer, telefoon, internet enz) werden geblokeerd. Ook de grens met Soedan, de enige weg wia welke mensen kunnen vlucht werd dicht. DE Eritrese en de Ethiopische legers samen bewaken de grens.
Ook banken werden gesloten. Men mag niet zijn eigen geld in de bank gebruiken. Ook energie, stroom als brandstof, wordt niet geleverd. Drinkwater voorzieningen worden stop gezet. Vanaf november 2020, 9 maanden lang, none stop Tigray verwoest en geroofd.
Toch heeft Tigray het overleefd. Tigray vecht terug en heeft sinds juni 2021 de upper hand in de oorlog. In juni 2021 zijn de Ethiopische militaire, de Amhara militie en de Eritrese militairen grotendeel van Tigray verdreven en uit. Alleen West Tigray, de grens gebied met Soedan, is nog steeds bezet door Ethiopische, Amhara en Eritrese leger.Maar de oorlog gaat door, maar meestal buiten Tigray. Tigray heeft de gevecht doorgezet en heeft groot gebied van Amhara bezet. Het doel is geen sterk viand meer te hebben in de zuidelijke buur Ethiopie.
De Ethiopische regering heeft de oorlog verloren, maar heeft nog de macht in Ethiopie en controleert de diensten. Dus De regering blokeert internationale hulpdiensten. Daarmee gebruikt de regering honger als wapen om zo veel mogelijk Tigray door de honger dood te gaan.
Deze elendige situatie zal ooit ten einde komen. Maar daar na? Wat gaat gebeuren met Tigray. Op dit moment, met alles wat gebeurd is voor de laatste drie jaren, is er geen enkele mens uit Tigray meer die samen met Ethiopie verder wil. De onafankelijkheid van Tigray is onvermijdelijke geworden. Als vreede komt, de eeste ding wat de Tigriers willen is referundem te houden om onafhankelijke land te worden. Tigray gaat voor onafhankelijkheid. Door de onafhankelijkheid van Tigray dreigt Ethiopie helemaal uitelkaar te vallen.
Er zijn nog meer bevolkingsgroepen in Ethiopie die onafhankelijk willen worden. Ethiopie gaat net als Yugoslavia geschiedenis worden.
The changing boudaries of Ethiopia during the last 150 years